Puerperale psychose kan gebeuren na de bevalling

Er gebeuren veel veranderingen in het leven van een vrouw zwanger. Ze begint te eten en te oefenen, denkend aan het goede van de baby die ze draagt. Maak plannen voor de toekomst, plan een nieuwe omgeving voor je baby en geef om je gezondheid. Maar dit alles komt met hoop, angst, onzekerheid, angst en dat gevoel van "kan ik het aan".

Het is absoluut normaal om deze wervelwind van gevoelens en emoties te hebben. Naast de veranderingen die plaatsvinden bij vrouwen, zijn er nog biologische veranderingen. Verhoogde oestrogeen en progesteron veroorzaken stemmingswisselingen zoals prikkelbaarheid.

Maar het is binnen partus dat alles verandert. Door de placenta te verdrijven, lijdt de moeder aan een plotselinge daling van deze hormonen, waardoor ze nog gevoeliger kan worden voor stemmingswisselingen en psychische stoornissen.


de Puerperale psychose het kan ontstaan ​​na de bevalling en profiteren van deze gewelddadige veranderingen in hormoonspiegels.

De aandoening komt voor bij een of twee vrouwen op de 1000 bevallingen en treft vooral degenen die al een voorgeschiedenis hebben van psychiatrische problemen zoals bipolariteit en schizofrenie.

Het is normaal om emotionele reacties te hebben na de bevalling. Huilen, angst, prikkelbaarheid en geheugenverlies zijn niet-psychotische reacties en komen vaak voor bij 50% tot 80% van de vrouwen. Meestal wordt dit beeld door de moeder zelf, zonder deskundige hulp, binnen zes maanden overwonnen.


Puerperale psychose is het geval van meer ernstige en acute symptomen en wordt beschouwd als een stemmingsstoornis. Maar het is nog steeds niet geclassificeerd als postpartum depressie. Het is anders omdat het minder ernstig en korter is.

Naast de biologische factoren, zijn er andere factoren die het beeld van puerperale psychose kunnen beïnvloeden. Dit zijn de sociale factoren (als de moeder door financiële of familieproblemen gaat, kan dit een andere last zijn in deze nieuwe fase van haar leven) en de omstandigheden van de geboorte (als de geboorte te lang en problematisch was, behandelt de moeder situaties te veel stress).

Misschien komt hierdoor de aandoening vaker voor bij alleenstaande moeders, die zonder de steun van hun partner alleen de verantwoordelijkheid van een baby op zich nemen. In de meeste gevallen verschijnen de symptomen binnen de eerste maand na levering, maar kunnen ze optreden tot de derde maand na levering.


Puerperale psychose presenteert zich als een aandoening van ernstig delirium, waarbij de patiënt uitbraken kan ervaren waarbij zij gelooft dat de baby nog niet is geboren, of is geboren met een handicap of gezondheidsprobleem of zelfs levenloos.

Voor de moeder is alles erg verwarrend, ze kan de baby niet aan, beslissingen nemen en problemen oplossen. Het niveau van aandacht en concentratie daalt, wat erg gevaarlijk kan zijn voor de baby als het gaat om veiligheid en gezondheid (zowel fysiek als mentaal).

Omdat de moeder niet weet hoe ze met de baby moet omgaan en zelfs enigszins ongevoelig is voor zijn behoeften, kan dit de affectieve band tussen moeder en kind beïnvloeden en de interpersoonlijke relaties van het kind in de toekomst beschadigen.

Omdat het een hallucinogeen beeld is waarin de moeder de realiteit niet kan onderscheiden en de belangrijkste reden voor haar zorgen de baby is, zijn er gevallen waarin de moeder gelooft dat door de baby uit haar leven te halen alle conflicten zullen worden opgelost.

Daarom is het uiterst belangrijk om behandeling te zoeken bij het opmerken van atypische gedachten en gedragingen.

Behandeling van puerperale psychose

De behandeling die in deze gevallen wordt gebruikt, is in het algemeen dezelfde voor psychosen, behalve voor patiënten met eerdere psychiatrische problemen, zoals bipolariteit en schizofrenie. In deze specifieke gevallen gaat de patiënt door met haar vorige behandeling.

Voor patiënten zonder voorgeschiedenis van psychiatrische problemen is herstel meestal volledig bevredigend. Voor een succesvolle behandeling moet de borstvoeding worden gestopt.

Het probleem heeft niet alleen invloed op de moeder en de baby. De zwaartekracht is zodanig dat het de hele familie beïnvloedt. In gevallen van moeders met puerperale psychose, ouders raken vaak meer betrokken bij het kind in een poging om de partner en zelfs de baby te compenseren. Hiermee lijdt de baby minder onder het effect van het probleem van de moeder.

Het kind moet altijd contact hebben met een andere volwassene, of met de vader, zodat de depressie van de moeder hem niet zoveel beïnvloedt. De aandoening, hoewel niet zo ernstig als een postpartumdepressie, moet serieus worden genomen en worden behandeld als de stemmingsstoornis. Daarom is communicatie essentieel, praat met uw partner en uw arts over hoe u zich voelt. Een eenvoudig gesprek kan je leven veranderen.

What is postpartum psychosis? (April 2024)


  • zwangerschap
  • 1,230