Hoe om te gaan met kinderfracturen

Het heeft geen zin: het maakt niet uit hoeveel we voor onze kinderen zorgen, op een of andere manier zullen we waarschijnlijk te maken krijgen met het ontstaan ​​van een breuk.

Kinderen zijn erg actief, vooral jongens. Om deze reden zijn de belangrijkste oorzaken van fracturen gerelateerd aan vallen en ongevallen als gevolg van sport- of vrijetijdsactiviteiten, zoals voetbal, skateboarden, fietsen, hardlopen, onder andere, evenals vallen van hoge plaatsen, zoals bomen en daken.

De meest voorkomende fracturen bij pediatrische patiënten komen voor in de vingers, humerus (arm), enkel, onderarm en tenen.

Hoewel er andere verwondingen en oorzaken zijn voor ziekenhuisopnames en het zoeken van spoedeisende hulp in ziekenhuizen (onder andere brandwonden, huid), zijn fracturen zelfs verantwoordelijk voor het grootste deel van de zorg.

Is het echt kapot?

Kinderen en zelfs adolescenten kunnen moeite hebben met het identificeren van een fractuur, dus het is aan de aanwezige ouders en volwassenen om dit te doen. De fractuur wordt gekenmerkt door zeer intense pijn op de getroffen plaats. Vaak kan het slachtoffer het aangedane ledemaat niet bewegen als gevolg van hevige pijn.

Controleer naast deze factor ook op oedeem (zwelling), blauwe plekken (paarse vlekken) of misvormingen, alsof het bot "zijn plaats heeft verlaten".

Hoe moet ik verder gaan?

Als u denkt dat het inderdaad een botbreuk is, is de te volgen procedure eenvoudig, maar het duurt rustig om het kind niet meer bang te maken. Geef medicijnen met pijnstillend effect, zoals bijvoorbeeld Ibuprofen. Maak vervolgens een ijszak op de getroffen locatie gedurende ongeveer 15 minuten. Zoek naar objecten die u kunnen helpen bij het immobiliseren van het ledemaat, zoals stukjes hout of karton en ijsstokken, bevestigen met strips, verbanden of zelfs stukjes stof.

De volgende stap is om medische hulp te zoeken in een ziekenhuis, eerste hulp of kliniek, waarbij de voorkeur wordt gegeven aan plaatsen met orthopedisch specialisten.

Een paar jaar geleden werden de meeste fracturen behandeld met gips, voor een periode die kon variëren van drie tot acht weken. Momenteel kiezen veel artsen echter voor het gebruik van flexibele titaniumstaven, die de immobilisatietijd met gips verkorten en de kans verkleinen dat het bot in een onjuiste positie verkalkt. Na enige tijd wordt een operatie uitgevoerd om de stengels te verwijderen.

ADHD / ADD - Uitleg & Tips hoe om te gaan met AD(H)D - Psycholoog Najla (April 2024)