Slapeloosheid bij kinderen

Moeilijkheden met slapen is een probleem dat tussen 5% en 10% van de algemene bevolking treft en dat, naast slaap, het leven van mensen, inclusief kinderen, kan verstoren die ook aan deze ziekte kunnen lijden.

Hoe het probleem te identificeren?

Slapeloosheid bij kinderen kan worden gekarakteriseerd als eerste wanneer het kind moeite heeft om in slaap te vallen, of tussentijds wanneer de slaap van het kind wordt onderbroken en het kind niet meer kan gaan slapen.

Het probleem wordt als slapeloosheid beschouwd wanneer ten minste een van de bovengenoemde situaties zich gedurende een periode van drie weken voordoet. In dergelijke gevallen moet u deskundige hulp zoeken, omdat volgens het Slaapinstituut "slapeloosheid het topje van een enorme ijsberg is?" en het kan een teken zijn dat iets het kind stoort.

Volgens experts moet slapeloosheid worden geanalyseerd op drie aspecten: fysiek, psychologisch en sociaal. Voor kinderen kan slaapproblemen verband houden met lichamelijke problemen zoals allergieën, reflux of een soort ontsteking; problemen met psychologische problemen, zoals nachtmerries of angst; en sociale problemen, zoals gebrek aan routine, de toegang van het kind tot school, de komst van een broer of zus of zelfs de scheiding van ouders.

Afhankelijk van de fase waarin het kind zich bevindt, kan slapeloosheid bij kinderen worden gekenmerkt als primair of secundair. Primaire slapeloosheid ontstaat vanaf de leeftijd van twee maanden, omdat het daarvoor moeilijk te karakteriseren is door onregelmatige slaap. Pasgeborenen slapen gemiddeld 16 uur per dag, gezien het feit dat ze elke drie uur wakker worden om te voeden. Sommige kinderen hebben onregelmatigheden in deze cycli, maar als het kind vaak 's nachts wakker wordt en huilt, raadpleeg dan een arts, kan een teken van slapeloosheid zijn.

Anderzijds manifesteert secundaire slapeloosheid zich bij kinderen vanaf het tweede levensjaar en die al een adequate slaaporganisatie hebben opgezet wanneer ze 's nachts beginnen wakker te worden. De twee-jarige heeft 12 tot 14 uur slaap nodig, inclusief dutjes. Zoek daarom een ​​specialist als het ontwaken aanhoudt.

Wat zijn de gevolgen van slapeloosheid bij kinderen?

Volgens medische experts leidt slapeloosheid bij kinderen tot gemakkelijk huilen, prikkelbaarheid, humeurigheid, afhankelijkheid van ouders, donkere kringen en zelfs mogelijke groeiproblemen, omdat groeihormoon tijdens de slaap wordt geproduceerd. Bovendien leidt het probleem tot slechte schoolprestaties, onzekerheid, verlegenheid, relatieproblemen en eenzaamheid.

Wat moeten ouders doen?

Zodra ouders beseffen dat er iets mis is met de slaap van hun kind, heeft de kinderarts hulp nodig om hun oorzaken te diagnosticeren en een behandeling te ontwikkelen, wat kan worden gedaan met homeopathie of kruidengeneesmiddelen.

Bovendien is het van cruciaal belang dat ouders de omgeving waarin het kind slaapt heroverwegen, evenals zijn routine. Geagiteerde, angstige kinderen die veel prikkels krijgen voor het slapengaan, zoals televisie en ander lawaai, of die geen routine hebben, kunnen moeite hebben met slapen. In dergelijke gevallen kunnen enkele eenvoudige maatregelen helpen. Probeer met de kleintjes te praten om hen gerust te stellen, leg meer uit over de nachtmerries en maak duidelijk dat alleen slapen geen probleem is.

Een andere suggestie is om het gezelschap van een knuffeldier aan te moedigen of om twee broers in dezelfde kamer te plaatsen zodat ze elkaar gezelschap kunnen houden. Bovendien is het de moeite waard om te wedden op de kamerverlichting, die gezellig en routineus moet zijn, noodzakelijk voor jonge kinderen. Stel een bedtijdritueel op, zoals douchen, dineren, een verhaal vertellen en naar bed gaan. Als de symptomen nog steeds aanhouden, kan het zoeken naar een psycholoog helpen.

slapeloosheid | kinderen laten zien voor kinderen | Insomnia | Kids Tv Norsk | Barnesanger på Norsk (April 2024)