Begrijp hoe Schildklier werkt

Hoewel het ongeveer 30 gram meet, zijn zijn functies van vitaal belang voor het menselijk lichaam. De schildklier bevindt zich voor het strottenhoofd en volgt de signalen van de hersenen om de hormonen T3 en T4 te produceren, die verantwoordelijk zijn voor het reguleren van de snelheid van het functioneren van het hele lichaam.

Wanneer deze snelheid echter te veel vertraagt ​​of toeneemt, kunnen symptomen zoals vermoeidheid, ongesteldheid, stress, gewichtsverandering onder andere betekenen dat het aandacht verdient en wat medische zorg om terug te keren naar normaal. Wanneer wordt vastgesteld dat er problemen zijn, zal de specialist diagnosticeren of er hyperthyreoïdie of hypothyreoïdie is. Maar weet je wat de verschillen zijn?

hypothyreoïdie

Er wordt aangenomen dat het erfelijk kan zijn, doorgegeven van generatie op generatie. Het lichaam produceert antilichamen die de schildklier kunnen aanvallen, die ontstoken raakt en zijn functies niet uitvoert. De meest voorkomende symptomen die van persoon tot persoon kunnen veranderen, zijn vermoeidheid, gevoeligheid voor kou, extreem droge huid, gewichtstoename en zelfs menstruatie.

De meest voorkomende behandeling is hormoonvervanging door medicijnen. Maar het is belangrijk op te merken dat alleen de arts het meest nauwkeurig kan diagnosticeren en aangeven wat de beste en meest efficiënte behandelingen zijn, omdat deze voor elk type persoon kunnen variëren.

Als het onbehandeld blijft, kan de aandoening onder andere leiden tot hart-, maag- en darmproblemen.

hyperthyreoïdie

Gekenmerkt door de aanwezigheid van een antilichaam in het bloed dat verantwoordelijk is voor het excessief versnellen van de hormoonproductie. In dit geval is het gebruikelijk dat patiënten klagen over angst, slapeloosheid, nervositeit, tremoren en gewichtsverlies.

Behandelingen kunnen ook worden gedaan door medicijnen en gecontroleerde jodiumconsumptie (dit is het mineraal dat door de klier wordt gebruikt om hormonen te produceren). Zoals bij alle soorten behandelingen, kan alleen de arts de hoeveelheid die het nodig heeft tijdens de maaltijd aangeven, een overmatige inname van jodium kan immers ook de behandeling in gevaar brengen.

In andere gevallen zal de specialist een operatie aanbevelen om de behandeling effectiever te maken.

Hoe wordt de diagnose gesteld?

Het wordt aanbevolen dat alle personen minstens twee keer per jaar zogenaamde preventieve onderzoeken ondergaan. In het geval van schildklieranalyse kan de arts drie soorten onderzoeken bestellen: bloedafname, scintigrafie en echografie.

Bloedafname: Via een eenvoudige bloedtest is het mogelijk om de doseringen van de hormonen TSH, T3 en T4 te controleren. Zijn resultaat wijst ook op de aanwezigheid van antithyroid antilichamen.

scintigrafie: Ingedeeld als het in kaart brengen van de schildklier, ontvangt de patiënt radioactief jodium in het lichaam. Deze radioactiviteit van het mineraal vormt gebieden met een grotere helderheid, waardoor het mogelijk is om te controleren waar er min of meer jodiumconcentratie is.

echografie: Afhankelijk van het geval zal de specialist deze test aanbevelen om te controleren op de aanwezigheid of afwezigheid van knobbeltjes in de klier. Als het aanwezig is en groter is dan 1 cm, maken specialisten de punctie, die door een naald enkele cellen terugtrekt voor analyse.

Dopamine: de link tussen Parkinson en Psychose (April 2024)